Qaçaxçî

 

Digotin, wê dinyayê ji vir û pê de xwediyê şirketê mezin guherînin. Mesela belkî yên wek Elon Musk, an jî robotên wek însana. Wê jiyana me berovajî bikin û tiştek wê wek berê nebê, lê van rojê ku em gihiştinê tiştekî din, hê sosyolog û psîkologa ev tişt ferq nekiriye. Wê li rojên pêşiya me mirovê ‘qaçaxçî’ biguherênin hevalno/ê.

   Ev mirov roj bi roj popûler dibin, nimra telefona wan di nav mirova de ji Teslaya Elon Musk bi leztir belav dibe. Di nava salîseyekê de digihije çend hezar milyona hevalno. Ne dewlet ne jî zanîst wî tiştî ferq nake. Ev mirov li her derî li her welatî ne, mobilizasyona we di tu bêşî de ew qas xizlî nîne.

   Ev mirov ji parçeyek dinyayê mirova têne parçeyek din. Ji Kurdistanê tênin Amêrîka yê, ji Afganîstanê têne Awrupa’yê. Li gor cuzdana we rêya jî didin ber we, perê te hebin bi balafirê, pere nebin bi meşê, di xeyalê we de kîjan welat hebe we dibin wir. Hata niha xewnê mirovê Sosyalîst, Hîpî, Anarşîst ku dibêjin em dixwazin sînora ji holê rakin tênin cih. Ne derdê wîzeyê ne jî qontrola pasaporta.

  Xelkê digot dinya ber bi globalizm de diçe bi projeyên wek yên Bill Gates, mirovên dijî Aşîyê digotin wê çîpa bi me ve bikin wê me bixin wek robota. De dev ji va hekeyata berdin hevalno, wê bi xêra van mirova dinya wê bibe tam cihek tevlîhev û wê formek din bidin dinyayê. Edî sînor nînin, edî tenê nîjadek nîne..

 Ev mirov kî ne? Ev mirov çawa dijîn çawa bi milyona insana re dikevin kontakte, lê kes wan nasnake? Ev mirov ne zanîngeh qedandine, ne jî tez li ser siyaset û ekonomiya dinyayê qedandine ji qewlê hineka va mottoya wa „li pey nanê xwe ne“.

 Ev mirov di nav me de dijîn, dikarin hem civatên xwe bikin hem jî mirovekî ji sînorê Meksîkayê derbasî Amêrîkayê bikin. Bavê min digot wê rojê Bahremo li Mewlûdekê li aliyekî dinanê xwe bi darik paqij dikir, li aliyekî bi telefonê mirovek ji Slovenyayê derbasî Italya kir. Ev mirov xeyalê mirova pêk tênin.

 Li Almanya‘yê bi kîjan mirovê penaber re peyivîma, beriya dewleta bi va mirova re ketine kontakte. Edî zarok naxwazin bibin bijîşk, an jî mamoste dixwazin bibin qaçaxçî. Belkî ev kar rojekê bibe fermî.

Ev mirov bi dolar û euro ya dixebitin ji ber wê global in. Doza we hebê, çi sucê we (li gorî dewletê) hebê teqez serê xwe pê naêşêne, hemû mirova yek dibînin. Hinek jê qampanyayê wek paketa didin, te ji welatê te digrin hata cihê ku dixwazê dibe û di nav de jî dikarin ewraqên sixte jî çêdikin. Şirketên Tur’a ji ber van mirova çenda îflasa xwe dane nizanim.

 Ji bo van mirova veşartîbûn gelek girîng e. Tu kes navên wan ê rastî nizane, dema mişterî gihiştin cihê xwe carek din nikarin bigihijin wan. Wê rojê yek dixwest kurê xwe bişînê bi yekî re şitexiliye fehm kiriye ku zavayê wî ye. Dema ku keça wî re zewicî bû gotibu ez “serbest meslek im”. Piştî Ajanê Uris herî mirove ku dikarin xwe kamufle bikin ev mirov in.

 Di van rojên şert û merc xirabin de, mirov beriya serî li Qonsolosluxa bidin serî li van mirova dide hevalno. Ji xwe dema tu vê meseleyê di serê xwe de derbas dike ew tên te dibînin.

 Wê rojê min gotinek bihîst, website wan heye û mirov puana didin mirovên ku gihandine welata. Lê ez jî hê bi ser wî rupelî ve nebume hevalno.

Çavê xwe bigrin û li derdora xwe pistapista guhdar bikin, belkî hûn van mirova tespît bikin…