Gozlik

      

  Pîrika min digot her mirov piştî ku sê mehî dibin êdî dikarin bibînin. Ji xwe pîrika min pirîkatî dikir.Wê pîriktiya nîvê Nisêbînê kiriye. Ji ber pisporîya wê zarok bûn digot ronahî hino hino piştî sê mehan dikeve çavên zaroka.,

Dîtin tiştekî wilo ye ku mirov nikare tarîf bike. Ez jî hê ez zarok bûm qaşo min didît. Yanî min nizanîbû dîtin tiştekî çawa ye. Mirov dinyayê çawa dibînin? Heta min dest bi mektebe kir, min fehm kir ku tiştine xelet hene lê min nizanî bû ev xeletî ji dîtina min derdikeve. Roja yekem min dest bi mektebê kir em ketin sinifê. Ji ber ku ez wê havînê çûbûm Stenbolê ez hînî tirkî bûbûm. Hê di siraya derve de min ji zarokan re got ez bi tirkî dizanim. Pirsên we hebin teqez ji min bipirsin.
  

     Ji ber ku ez kin bûm bi salan ez di siraya pêş de rûdiniştim. Ji xwe sal dirêj dibûn bejna min dirêj nedibû. Hevalên di sirayê pêş de direj dibûn diçûn sirayê dawî ez dimam. Her çiqas min durahî baş nedidît jî min digot qey ev tiştekî normal e. Ma min ji ku dizanî ku feleka xayîn wê li serê min bigere. Ew feleka xayin ku carekê ji bo min dilê xwe xweş nekirê.

   Hefteya azmûnan bû. Mamosteyan azmûn çêdikirin. Ez dibûm yekemin her tim. Her tim ez di pêş de bûm. Pîrika min ji bo hewaya xwe bavêje dihat toplantiya her çi qas bi tirkî nizanîba jî mamosteyan wesfê min dida min diwergerand. Di azmûnan de mamoste cihê me diguherand. Ez diketim siraya dawî lê nexem bû ji bo min. Rojekê mamoste hat got ceyran qut bûye ez ê pirsa li ser texte binivîsînim hûn li gor wê bersiv bidin. Kela girî ket qirka min. Hestir wek baranê di çavên min re xwe berdan xwarê. Her mamoste dinivîsî min tam nedidît. Çavên xwe divekir, xwe xwahr dikir nedikir min baş nedidît. Nivîs net xwîya nedikir. Hingî di cihê xwe de nedisekînim mamoste pirsî derdê min. Min got hal û meselaya min ev e.

Roja din ez û bavê min di rêya doktorde bûn. Pîrika min got nebin ne hewce ye tiştek nabe welleh wek rovîyan dibîne. Lê disa jî em çûn. Doktor gozlik ceribandin ez ketim şoqê. Qey mimkin bû halo xweşik dîtin? Xwedayo ez nû hatim dinyayê.

   Me ji gozlikfiroş gozlik kirî û min da ber çavê xwe. Xwedeyo ev êdî nedîtine ev dîtina HD ye. Her tişt wek eynikê dibiriqe. Wek TV ya bi tup deynin ya modela dawî plazmaya nizamçend inc deynê. Min nizanî bû ji serê sikakê tabelaya dikana Bilalo xwîya dike. Yaw rûyê xaltîka Hemdo çi qas bi pirçik e, Ji penceraya me hata nava xaniyê Şikriya xwîya dike. Piştî bikaranîna gozlikê edî jiyana min wek berê nebû.

   Navê çar çava li pey min ket. Hineka digot profesor. Pîrika min got êdî wê ji zêrê te bikeve. Dema tu bizewicê ji ber çavê te xirabeye wê hindik zêra bidin te. Setê hindî êdî em nikarin bixwazin. Keça me wê belaş biçe wê çend rojan ji qehra xwarin nexwar.

   Her çi qas gozlik xweş be jî gelek derdên wê jî heye hevalno. Hata niha we qet nedabe berçavên xwe, ihtiyaca we çênebûbe çavê xwe maç bikin. Biberçavkbûn pirsgirekên sosyolojik derdixe holê.

Hinek ji wan ez halo bejim:

Zivistan ji bo mirovên bi gozlik cehenem e. Dema em li otobusan siwar dibin pênç daqqayê me nîne. Hata em hilma gozlikê jê dibin em ji gelek tiştan dimênin. Cihê vala ji ber ku em nabînin di derbekê de her tim mirovên bi gozlik li ser piya ne. Bala xwe bidin miroven bi gozlik her tim bi tenê ne ji ber ku ji bo wan di cara yekem de ketina evînê nîne. Hata hilmê jê dibin xelk sewdaliyên wan dibe. Carekê ez ketim metrobusê hata min camê xwe sîl kir min ferq kir ku bi xeletî çenga yekî girtiye. Carekê bi xeletî ser pîrekeke rûniştim.

    Ji xwe beriya niha pênç sala ji ber hilmê li gozlikê min girtibû baran bû ez di ber xaltîka Ayşeta re çûme û min xaltîka Ayşeta nedîtiye û neçûme destên wê şer kete navbera malbatan.Ez li her derî rezîl kirim. Û navê bêedebiyê li pey min xist. Hê gelek nasên me bi min re naaxivin.

    Baran dijminê mirovên bi gozlik in. Ez ji vir gazî xwedê dikim te mirovê bi gozlik daye dinyayê ma çima te zivistan daye? Hindik maye ji ber baranê ku nabînim bikevim bin erebeyan. Ji xwe trafik ji ber mirovên bi gozlik dikeve nav hev. Yek wê rojê di nava cadê de hate kuştin. Feqîro ji ber ku nedîtiye xwe avetiye rê û erebeyek lê daye. Em insiyatîfa mirovên bi gozlik û bê sûûd çûn sersaxiyê.

  Bala xwe bidinê mirovên bi gozlik nizanin di dawetan de bilîzin. Dema direqisin gozlik diçe û tê nikarin bilîzin. Ji ber wê bê qismetin jî, kes me di daweta de nabîne û naecibene hevalno. Her tim birînek li ser behvila wan heye. Şûna gozlikê şîn û reş e her tim. Îro çûm quaforê bi heft qapaticî û aylaynir ne hat girtin.

Mirov nikare maçkirinekê bi dile xwe bike. Ji ber gozlik li yên himberê me dikevê. Ji xwe hev maçkirina du mirovên bi gozlik wek işkencê ye.

   Ji xwe zarokên piçûk dijminê gozlikan in. Mirov dema dirahijin wan bi derbekê dişkînin malike li me xira dikin. Sala din birazîkên min ji nav lapên min zor derxistin. Bê îmano behvil bi min ve nehişt.

  Kes rengê çavê mirovên bi gozlik nizane. Ji ber cama kes bala xwe nade rengê çavên wan. Ciya min carekê bi xeletî rengê çavê min fehm kir.

Ji ber koronayê ji xwe mirovên herî eziyet kişandine pêşî em in pişt re doxtor û hemşîre ne. Bi maskeya em nikarin tiştekî bibînin hevalno.Wê rojê çûme marketê min tu tişt nedidît ji ber hilm didê gozlik. Ez hatim ber qasê ku ji bedêla qrem bigrim min rahiştiye kefa traş ê. Ji fehtiya min mecbur girt.ew qas perê min çûn. Bi xeletî wê rojê ketim erotic shopê. Hawarî biontech dikim aşiya bila pêşî li mirovên bi gozlik bidin.

   Avantaja wê ya herî giring ew e ku behvila me bi gozlikê piçûk xuya dike. Ji ber wê mirovên Mûşê gozlikê bê nimre bi kar tînin. Ev ji bila di navbera me de be.

  Bi min ya herî dram jî şeveqe dema çavê xwe vedikî û destên te li gozlikê digere. Ji ber wê ji mirovên bi gozlik hez bikin. Bêhtir qedr bidin wan. Ew mirovên pir baş û hestiyar in. Niha sê hestir ketin ber camên gozlika min nabînim edî. Nikarim vê nivîsê berdewam bikim…