TAKTÎKÊN METROBUSÊ

  Seat 06:00 alarma min lêda ( di alarma min de Vivaldi ya çar demsal da bi sakini rabim.) Dema alarm lê dide bi nêrina Sartre jiyana min di ber çavê min re diherikî û çima dijîm? armanca jiyana min çi ye? di hişê min de pirs derbas dibin çima beriya mela dirabim çima çima çima? Hindik maye mela bêje min: “hey tu zû dirabe camiyê jî veke wilo biçe kar.”
   Bi çavekî vekirî rûyê xwe şûşt ya din hê girtîbû. Pantorê xwe kişand ser xwe,tîşortê xwe li xwe kir tam ez ê ji mal derbiketima min hay jê çê bûm ku min tîşortê xwe vajî li xwe kiriye. Carekdin din vegeram û min guhert. Birayara herî zor hilbijartina goran e di mala me de, çekmeca gora tevlî hev dikim ev gora bavê min e ev ya birayê min e ev ya pîra min... Min goreyek li gorî xwe nedît yek bi çîçek yek jî bi logaya adîdas min li xwe kir û ez derketim. Yaw ji xwe wê di nava şekalê de mene tiştek pê nabê.(işallah êvarê neçim mehvandarîyê)

 Tam ez ketim kolanê kûçikê spî li hemberî min! Ev kuçik, yaw aciz nabê ji vê sikakê herê sikaknen din tiştên cûda bijî. Ji tirsa kûçik heta ez hatim rawestgehê ez di heft sikakan re derbasbûm. Tam bi 0.137474 kêliya ji otobusê mam. Hata li benda otobusa din mam jiyana min di ber cavê min re herikî di serê min de strana Ciwan Haco ya sira sibe. Di ber min re mela derbas dibe diçe camîya xwe.Her şeveq ji ber vî kûçikî ji otobusê dimênim.Ji xwe hîletê min ji kûçika diçe. Di serê min de plana kuştina kûçik diçûn û dihatin. Rojekê ez ê ji çekfiroşekî çekkê  kirê bikim û

 sûstûrûcî jî li serê wê de bikim û şarjorê li ser vala bikim û ez ê ji wir bazdim an jî arabayekê kirê bikim bidim ser rê û baz bidim. Deqekkê! ez nizanim erebê biajom ji xwe min karîba çima ez ê bi otobozê biçûma kar. Ya herî baş wî bixim çiwalekî ûbavêjim bahrê. Ez jê ditirsim çawa ez ê bixim çiwalê.Temam otobus va hat! Hevalên ku ji heywanan hez dikin li qisûrê min ne meyîzenim ew tenê fikreke çîk bû.

  Di qarta min de pere nemaye! Dikevim siraya qertê. Ji ber qarta xwendekariyê min dest bi zanîngeha duyem kir.Ku jiyana min wilo dewam bike bi carekê dewlemend nebim dibe ku bibim profesor ji bo vê qartê.

Piştî min qarta xwe dagirt bi ser rêya metrobusê ketim.Ji ber hêza min zêde bibe di spotify de min strana Kizil gûller açinca vekir. Her şeveq ji bo hêz û derûniya min saxlem bimêne li marşê netewî guhdar dikim. Min turnîkê derbas kir û çûm baskî cihê metrobusê.

Berxwedana jiyanê piştî turnîkeyan dest pê dike.

 Hûn pir bi şans in ku hûn vê blogê dixweynin. Ez ê ji werê teknikê siwarbûna metrobuse bidim. Ji xwe yên ku li Stenbolê dijîn,jiyînê dizanin ji ber ku dîtina cihekî vala mirov bibînê gerek disa deste te de sihîrbazî hebe an jî brazîkê/a Şex Avdilqadirê Miradan be.

Didestpêkê de:

Divê hûn pêşî cihê deriyan tespit bikin bê li ku divebe. Tam li kevîkê wê bisekinin çimkî her metrobusa ku tê 30 sanîya disekine. Hata ku metrobus bisekine û hûn ne li ber derî bin hûn bimeşin û bikevinê hûn ê teqez li ser piya mênin.

  Wextê metrobus vebû divê hûn bêhnekê bistînin ji ber ku hûn ê bibezin wê oksîjen ji we re lazim bibe.Carinan hinek mirov tupên oksijenê jî bi xwe ve dikin.Ew êdî mirovên asta bi pênç stêrkî ne. Ew hostayê vî kar î ne.Ew rolmodelê min in.Sala din di profesyoneliyê de stêrka sêyem dan min niha armanca min ya pêncemîn e.

Beriya ku hûn lingên xwe bavêjin nava metrobusê div

ê hûn di serê xwe de plana metrobusê bênin ber çavên xwe. Ji ber wê jî em mirovên metrobussiwar teqez krokîya metrobusê bi mala xwe ve didaleqînin. Ji aliyekî ve planê bênin ber çavê xwe ji aliyekî ve jî di cama de cihê vala tespît bikin hevalno.

Ku we her tişt rast kiribe gerek hûn siwar bûbin. Hûn siwar nebûbin divê hûn hinek din bixebitin. Refleksê xwe bidin kontrol kirin.Vegerin despêk e.

Ev ihtimala yekem bû.

 Ji bo hevalên ku siwar bûn lê li ser lingan man jî rê û rebaz hene helbet.

Ku hûn naxwazin li ser pîya bisekinin divê xwesteka rûniştinê di dilê we de hebe. Ne xwestinek normal e xwestineke ku ji tilîyên lingên we hata mijgulê we hûn hîs bikin.

Divê qet hûn li nîvê metrobusê yên ku paldank lê nîne neminin. Teqez biçin ber mirovên rûniştî bisekinin. Ji destê we werê mahdê xwe bikin, carna off bikşînin. Da ew mirovên rûniştî rihetsiz bibe. An jî hevalên jin yên ku qalew bin ûrê xwe bidin pêş belkî bêjin li halekî ne cih bidin we.

Pirsa giring ev e:

Hûn ê li cem kîjan mirovên runiştî bisekinin an nasekinin?

• Mirovên bi guhok û razayî ji cem wan bibez in, ew mirov mirovê heyata wan şemitî ne û jiyana xwe di metrobusan de dewam dikin. Ev mirov yên herî bi risk in.Bila hêviya we bi wan nebe ji ber ku ew hata rawestgeha dawîyê peya nabin. Hinek ji wan hata klozeta xwe bi xwe re digerênin.Ji bo işê tiwaletê jî di metrobusê de bikin cihê xwe nadin tu kesan.
•  Ji mirovên ku pirtûkan dixweynîn dûr kevin. Ew dibe ku rêya wan dirêj e zû bi zû peya nabin. Çimkî di rêyên kin de zû bi zû mirov pirtûkan navekin.
• Ji paldankên serê metrobusê dûr bikevin. Teqez wê yixtiyarek werê cihê ku we bi çend zahmetî bi dest xistîye wê ji destê we bibe.
• Mirovên ku serê kêliyekê li rawestgeha dimeyîzîne li cem wan bisekinin ew ê teqez rabin.Ev mirov mirovên ku em lê diğerin in.
•  Mirovên ku guhok an jî pirtûka xwe didin hev bi wan ve bizeliqin ew jî dê rabin.
• Mirovên rehet nerûniştine li ber serê wan bin ew li ber rabûkirinêye. Yên ku li navê rawestgehan dipirsin hindik maye ku rabin.
•  Mirovên çakêtên xwe didin hev, li xwe dikin ew jî dikin rabin.
• Mirovên ku bi telefonê diaxivin guhê xwe bidin wan belkî rawestgeha ku wê peya bibe bêje.Li gor wê hûn ê xwe li cihên wan sor bikin.
•  Mirovên ku dema rabin divê hûn amade bibin li ber paldankê. Ji bîr nekin hevalno ji xeynî we gelek tajî li derdorê hene. Cihên ku we ked dayê nehêlin kes ji destê we derbixe.
• Di nav her tiştî de tişta plana we biguherêne li nav hev bide ku mirovek yixtiyar werê mecbûr divê hûn cihê xwe bidin. Ev tişt îstîsna ye nabim kefîl. Hûn û ojdana xwe.
•  Ku hûn rûniştin mirovê ku li ser linga mayî dikarê we bi nêrînên xwe tacîz bike. Bila têsîrê li we neke we bi neynûkê xwe ev der qizinc kirîye. Wê li we nêrin, di ber xwe de wek dua dixwenin tiştna bêjin. İhtimalek mezin nifiran jî dikin lê xem nîne ji xwe ji metrobusê mezintir xwêde tu belayan nade we.

Dilê xwe rehet bikin û proveke nebin.

 Edî hûn dikarin mûzîkê xwe guhdar bikin, rezefilma xwe temaşe bikin, pirtûka xwe bixweynin û razên.Helbesta binivîsin, ji destgirtiyê/a xwe re peyam bavêjin. Ji xwe rê bi qasî temenê tekiliyeke DM ye.
 Rêya we vekirî be!
  Ji bo pratîkê dersên teybet didim. Mirovê nû hatîn Stenbol bila mail baveje.Qontenjana me bi sînor e.