REWŞENBîR

                                       
                                                         REWŞENBîR
             

 Çiqeçiqa germa Stenbolê bû. Ji dewsa germê nem dibarî nem. Ji ber germê benîştê di devê min de wextê min paqpaqonk çê dikir dibû bûxar carek din nedigihşt devê min. Hevalan telefon kirin û gotin em li Gezî Parqê ne. Wan roja Ûsiv ji Merdînê hatibû wê biçûya Parîsê, hawa xwe diavete me. Bisqilêta xwe ji xwe qut nedikir.Herkes    Usiv Usiv   bi bisiqilêta wî nas dike. Yeka wek min nizanê bisiqilet biajoyê re çawa hevaltiyê dike nizanim. Ji bo Evdila Keskin taximelbîse çibe, ji bo Selîm Temo pirtûka wî ku ev nizamçend sala derneketî ya Horosan Torîlerî çibe ji bo Ûsiv jî bisiqilet ew e.

   Min sandaletê xweyî ku pir jê hez dikim li xwe kir û min xwe avête sikakê. Di otobusê de jî ji hilma germê hindik ma bû ez rih bidim. Bi zorê min xwe gihande parqê. Ez, Mewlûd  Mewlûd, Serwer, Ûsiv, Mamoste Rifat...
  
Mamoste Rifat got mirovekî heye li ser internetê xwe gihandîye min dixwaze were vir, ku werê wê pirsgirek çêbe? Me got qet tiştek nabe. Em ketibûn sohbeteke ku ji germahîya Stenbolê germtir...
   Me dît mirovek tê bi baskî me de. Di çavî wî de berçavkê rojê…Hêdî hêdî dihat.. Dinya zivirandina xwe kêm kir, her tiştê derdora me sekînî, zaroka li anîşka me yî çapê digirî di nav destê ciya xwe de sekinî, kurikê li himberî masama qola wî di dest de wek kevir ma.Me hemûka berê xwe da aliyê ku jê tê…

  Berçavka xwe derxist, di serê wî de çar mû, dinanê wî ji zerbûnê wek zêr xwîya dikir. Bestika wî vekirî, zincîreke demir di sukra wî de di nav mûyê singa wî de dibiriqand.Gomlegê spî, bê ûtî, di bin de eşortmankî hata gûzekê, terlika parmaqarasî di lingê wî de…Kenî, dinanê aliyê çapê hinek jê ketibûn. Min hingî bala xwe da hurgûliyê wî bawerim ez xelet fêhm kirim, çavêk da min.( bi baweriya seksîtiya xwe )

   Xwe da nasîn, got şîrketa min heye, ez di xwazim kovareke magazînî bi Kurdî derbixim. Lê ne wek van kovarê me Kurdî standart.Tişta ku ez dibêjim wê bi Elle, Playboy filan re bikevê yarişê. Mesela wê di kovarê de hevpeyvînên Şakîra, Biyonce filan hebin.Ez dixwazim rewşenbîrê wek we alîkarîyê bidin me. Gote min li derdora xwe nemeyîzêne tu jî rewşenbîr î.Kêliyeke din ez ê li ser nivîsê te jî hinek rexna bikim. Ez ketim stresê. Ştaxiliya wî xilas nebû..Ez hinekî razam rabûm ku hê jî diştexilî.

   Rewşenbîrê me digot ez ne wek van Kurdên qlasîk im. Ez her roj dirabim, li parqa Maçqayê an jî ya Modayê baza xwe dikim.Kovara xwe dixwenim di ber filtre qahweya xwe re.Ez jiyaneke wilo elîtik dijîm.Min hê li terlikê wî dimeyîzand û min parqa Modayê tanî berçavê xwe.
 Ji Mewlûd re got ez ê niha te bixim weşana zindî û em ê li ser edebiyata Kurdî biaxivin, gote min: Tu jî li cem me bisekine. ji xwe di weşana zindî de habûna jinekê wê estetîk çêbe.Em ketin heyecanê, me pora xwe tîşortê xwe rast kir me got gelo em e derkevin kîjan qanalê? Got wele li ser facebookê weşana zindî ez çêdikim. Di wir de.. Min û Mewlûd li nava çavê hev meyîzand û min xwe bi zorê avête Îstikalê.Mewlûd nizam bi ku ve bazda. Me wê rojê nizam çawa çilo xwe ji destê wî xilas kir.

  Roja din min meyîzand ku rewşenbîrê me ji min re peyam şandîye, gotiye, çima tu jinan rexne nakê ji ber ku edebiyatê naxwenin û di wê beşê de qels in. Di nivîseke din de jina rexne
bike.Ez li ser face jî ji gelek jinan ra an ji keçikan re dinivîsim, ji bo ku wan teşvîkî xwendin û nivîsandina Kurdî bikim.( Mala wî hazar carî ava ku edebiyata jinan ya kurdî ku asta wî bilind kiriye.) Di nav wan de jî ku tiştnê evînî çêdibin jî nabejim na. Tu jî maşalla jineke bedew û nivîskar û xwîner î. Tu rewşenbîr î..

   Tilîyê min lerizîn, serê min gêj bû, atêşê min derket 40 î.Min pêl profîla wî kir, pêl block+spam+gilîiîî…

  Hevalê min yê ku zanin ji xwe min ew bê bersiv nehiştiye û ez ji vir hawarîyê saziyê zimanê Kurdî dikim bila peyva rewşenbîriyê ji lugata me derbixin!