Havîn bû germ bû û ber bi evarî bû, hilma germa Stenbolê dida rû û devê me. Dîse me û hevala, ciwanê xwe dabû Beyoglî.Pêşî li qada Galatasaray ji bo welêt nayê bîra min ku mesele çi bû çalakî hebû. Em tevlî bûn.Ji xwe di van çalakîyan de tişta herî xweş mirov hevalên xwe
dibîne.Piştî çalakî qedîya em dih heval me got em herin Hazzopolo çayekê vexwin…
Wê demê jî Zozan ji Londonê nû hatibû û şûşakek avê anîbû. Şûşe gelekî mezin û ji camê bû. Zozan digot ez jî êdî wek İnglîza şûşa ava xwe ji xwe qut nakim. Qetek lîmon û baxdûniz,darçîn, bacan, pirtaqan û gireyfirt bavêje nav avê, her roj vexwe tê zeîf bibe û digot mirovên Ewrûpa tev wilo dikin. Seatekê reqlama şûşa xwe da me...
ji xwe li ofîsê her tim jinikên li kar, mijara wan vexwartina avê ye. Hata êvara planê zeîfbûnê dikin û hûrê xwe didin ber avê. Edî ji şerma min jî silehîkek av danî ser masa xwe û ez bi zorê jî nikarim vexwim ji xwe.Wê rojê min meyîzand kevz girtibû.Behna okyanûsa ji masa min dihat êdî. Heya min jê nebû lê dîyar bû ku min habîtatek ava kiribû di nava silahîde.Bawer bikin masîkek digera dinava wê de. Mirova mecbûr dikin. Carîna hingî bi ser mi de tên ji tirsa divexwim, dikê ku gurçikê min bipeqin..
Çavê min û Zozan li hev bû ku em rabin, em bi tenê bimênin. Gelek kurtepist ketibûn ser hev. Kî ji kî veqetiya ya, kî ji kî xeyîdi ye, li Londonê çikir (li qesra Queen çi diqewimî) ji meraqa dimirim.Werhasil me got panel heye, me lêborîna xwe ji hevalan xwest û bi hêviya carek din em hev bibînin em rabûn û derketin. Ji ber ku İstiklal gelek qarabalix bû me xwe da sikakên pişt İstiklalê.Wê rê nedida min ku ez biştexilim, min sira xwe girt û nedisekinîm ha ha! min dida ser hevdû.Hê axaftina min dewam dikir min serê xwe zîvirand ku Zozan ne li cem min e! Ev keç çû ku? Li derdora xwe dimeyîzênim...Tam zîvirime pişt xwe ku çi bibînim?? Zozan dibaze di sikakê de.Herî dawî min ev bez di olimpiyata de ya Usein Bolt dîtibû. Ez ketim şoqê min tiştek fêhm nekir. Hema min jî da dûv. Ji xwe ez bi kêrî bezê jî nayêm.. Wê bazdida, min bazdida û ez tam gihiştime… Şûşa di destê xwe yî avê hilda û wek sahneya fîlmekî şûşe hat xwarê hêdî hêdî... Bê dengî... Şûşe li serê kurikê pêşîya wê ket û bû piçûparî…. Parçê şûşê li erdê belav bûn. Kurik lê nêrî, Zozan şaqamek avêtiyê kurik, du tûr avêtin… Sahnêya Filmê ket serî çêkîme… Zozan çantê li milê xwe avête destê min û bi kulma bi nav serê kurik ket. ( Di fonê de muzîka boksê ya Eye of the Tiger lê dide) Min ew bi zorê digirt, min dest digirt wê bi liga pihîn lê didan. Zozan çi bû, çi bû?? Got çibû!!!! Vî kopekoxlî kopek ez tacîz kirim. Min Zozan berda min got dewam bike. Bi çente min jî hinek evêtinê. Me dît nedît li derdora ma zilamên ku qama wan 1.90, bûn kom. Min serê xwe rakir sukra min got çirq! Gotin em polîsên sivîl in. Zozan û kurik girtin.Min di dilê xwe eşhedû xwend îşalla fêhm nekin ku em ji çalakîyê derketine. Ji Zozan pirsîn çibû, çi ji te kir?? Kurik dibê abê welleh min tiştek jê nekirîye. Xwedê ji we razî min bin çav bikin.Min bavêjin nezaretê min ji vê jinikê re nehêlin. Xwin ji serê wî ji nav guhê wî diherikîn. Ji Zozan pirsîn polîsa ku tam çi ji te kir ka bêje? Zozan got ez nîşanî we bidim bê çi ji min kir? hemûka got erê serê xwe bi senkronîzasyon hejandin.. Zozan bi qûna tacîzcî girt ( qêrîn bi tacîzcî ket ) got aha wilo li min kir û carekî din bi pihîna pê de çû.Her wî hewil dida ku baz bide nikarî bû. Polîsa Zozan birin aliyê din û her çar zilama jî tacîzcî xistine nava xwe û pê bi şaqama û pihîna ketin. Min ev dîmen di rêzefilmê Spartakus te dîtibûn.. Hata dev û dinanê wî şikandin, ew berdan û çû bayê bez e (Sahnêya bazdana Şener Şen) . Ez bawerim hata dawîya emrê xwe vî tiştî nema dike.
Min Zozan da hev û pora wê ediland.Çantê wê da ser milê wê. ( Muzîka we are the champions) Ez dilê xwe de bi kef bûm û xemgîn bûm jî. Keyfa min nayê ku ez edebiyata jinbûnê bikim... Ez xemgîn bûm ku gelek jin di vê rewşê de bêçar in. Ez bi keyf bûm ku min ev meselaya ‘özsavûnma’ bi çavan dît. Bi keyf bûm ku hevalake min wilo heye jê pişta min edî rast e. Edî bi wê re dikarim di wan sikakên reş de bê tirs bimeşim.. Min ew hembez kir bi ken û girî... Me destê xwe avetin ser milê hev.. Deng ji sikakê dihat dengê çapika bûn. Polîsa dengê xwe dihilda digot ‘helal be ji te re, helal be!!!’ û em li keviya sikakê zîvirîn dîse sikak reş û tarî.. …
( Sahneya çûna Redkît)
